સમય

ઉજાસને ખોબામાં ભરતા મને જોઇને,મુઠ્ઠીભર અંધકાર વેરી ગયો સમય.
રણને તરસથી તરફડતું જોઇને,ઝાંઝવાનાં જળ પીરસી ગયો સમય.
ઝાંકળને પંપાળતા તડકાને જોઇને,આકાશ વાદળીયું કરી ગયો સમય.
તારી ને મારી વચ્ચેની ઇમારતને,પળમાં ધરાશયી કરી ગયો સમય.
જિંદગીને દુ:ખના દરિયામાં ડુબોવીને,સુખનો એક અવસર આપી ગયો સમય.
— ઉર્મિ સાગર